Przebudowany w XVI wieku ratusz to jedna z najpiękniejszych budowli renesansowych w Polsce. Mieszkańcom Poznania zależało, aby zasiadające w nim władze w kompetentny sposób zarządzały miastem. Urzędnikom stawiano więc wysokie wymagania, miejsca w radzie powierzano zasłużonym i doświadczonym osobom. Wszystko po to, by zapewnić pomyślność miastu i jego mieszkańcom. Dekoracja fasady ratusza w wymowny sposób określa pożądane cechy urzędnika. Na parterze widnieją alegorie cnót, na piętrze bohaterowie świata antycznego stawiani jako wzór obywatela. Na fasadzie współcześnie upamiętniono także władców z dynastii Piastów i Jagiellonów. Po łacinie zapisano ponadczasowe sentencje. Jedna z nich głosi: Najlepsze z miast jest to, które posiada dobrych obywateli (Pitagoras), a inna Nie jest nic trudniejsze w sprawach ludzkich, niż dobrze rządzić (Dioklecjan).
Największą atrakcją ratusza są poznańskie koziołki. Zgodnie z legendą uratowały miasto przez pożarem. Ogień dostrzegł kucharz, który pobiegł za nimi na wieżę, gdzie zwierzęta dały popis walki.